@didleth Okej, pod tym względem faktycznie masz rację.
Ale i tak uważam, że autorka artykułu przesadza. Przed epoką social mediów szansa na zachowanie takiego materiału do badań socjologicznych była jeszcze mniejsza.
Czy mam rozumieć, że zanim powstały social media, miała miejsce nieustanna katastrofa? Nazwałbym to raczej utraconą okazją, nie katastrofą.
Co do nazewnictwa - to już kwestia interpretacji. A odnośnie tego, czy “przed epoką social mediów szansa na zachowanie takiego materiału była mniejsza” - to też trochę bardziej skomplikowane i nie wiązałabym tego z socialmediami jako takimi (chociaż to też), co z postępem technologicznym. Kiedyś w centrum wydarzeń trzeba były wysyłać dziennikarzy, dzisiaj większość ma telefony z kamerkami i może zdawać z danych wydarzeń relacje na żywo. Finał jest taki, że kiedyś materiału źródłowego było często za mało, dziś jest go więcej niż mocy przerobowej i problemem jest selekcja. Niedawno czytałam naukową analizę indymediów - zawierała sporo błędów, będących wynikiem tego, że autorka pisała tekst już po tym, gdy strona przestała istnieć i nie miała kontaktu z zaangażowanymi w nią ludźmi. I myślę, że z twitterem będzie podobnie tylko na inną skalę.
@didleth Okej, pod tym względem faktycznie masz rację.
Ale i tak uważam, że autorka artykułu przesadza. Przed epoką social mediów szansa na zachowanie takiego materiału do badań socjologicznych była jeszcze mniejsza.
Czy mam rozumieć, że zanim powstały social media, miała miejsce nieustanna katastrofa? Nazwałbym to raczej utraconą okazją, nie katastrofą.
Co do nazewnictwa - to już kwestia interpretacji. A odnośnie tego, czy “przed epoką social mediów szansa na zachowanie takiego materiału była mniejsza” - to też trochę bardziej skomplikowane i nie wiązałabym tego z socialmediami jako takimi (chociaż to też), co z postępem technologicznym. Kiedyś w centrum wydarzeń trzeba były wysyłać dziennikarzy, dzisiaj większość ma telefony z kamerkami i może zdawać z danych wydarzeń relacje na żywo. Finał jest taki, że kiedyś materiału źródłowego było często za mało, dziś jest go więcej niż mocy przerobowej i problemem jest selekcja. Niedawno czytałam naukową analizę indymediów - zawierała sporo błędów, będących wynikiem tego, że autorka pisała tekst już po tym, gdy strona przestała istnieć i nie miała kontaktu z zaangażowanymi w nią ludźmi. I myślę, że z twitterem będzie podobnie tylko na inną skalę.