jEsU, kOmUnIs
- 194 Posts
- 7 Comments
2·2 years agowojskowy park rozrywki, wykorzystywany także jako scena rekonstrukcji historycznych.
W katerze Matka Boska przybiera pozę przypominającą sowiecki plakat z drugiej wojny światowej, a na obrazach krasnoarmiejcom towarzyszą aniołowie. Na jednej ze ścian wymieniono konflikty zbrojne. Są operacje w Czechosłowacji i na Węgrzech, najazd na Afganistan, obie wojny czeczeńskie, te w Gruzji, Syrii – z „międzynarodowym terroryzmem”. Niedawno ostatnią pozycją było „odzyskanie” Krymu, ale architekci przezornie zostawili wolne miejsce na dodawanie kolejnych kampanii.
Polityka 28.2022 (3371) z dnia 05.07.2022; Świat; s. 62 Oryginalny tytuł tekstu: “Cicha branka” Jędrzej Winiecki Dziennikarz działu zagranicznego „Polityki”. Pisze o polityce i społeczeństwach Europy, Azji i Afryki. A od czasu do czasu o życiu ptaków.
Znam ją, spoko osoba. Jest w socjalistycznej frakcji Razem.
Wręcz przeciwnie, podstawowy dylemat dla tej czy innych amerykańskich korporacji brzmi dziś: jak długo zostajemy na rynku, który może i jest atrakcyjny biznesowo, ale z różnych względów nie podoba się zachodnim politykom, użytkownikom mediów społecznościowych i konsumentom?
Ten nowy fenomen korporacyjny, określany przez część ekspertów jako woke isolationism, nawiązuje do coraz popularniejszego zjawiska woke, przebudzenia – na ważne problemy społeczne.
Okazuje się, że woke coraz silniej wpływa również na przepływy (a szczególnie ewakuacje) zachodniego kapitału i jego relacje z podejrzanymi rządami na całym świecie. Postuluje samoizolację tego kapitału wobec rynków, w których zaangażowanie mogłoby pociągnąć za sobą współodpowiedzialność za wszelkie obiektywne i subiektywne „grzechy” miejscowego reżimu.
Dlatego dziś wiele zachodnich korporacji, z własnej inicjatywy lub pod presją zachodnich rządów, poczuło, że ich decyzje o ewakuacji z Rosji mają znaczenie – jeśli nie dla napadniętych Ukraińców, to przynajmniej dla ich własnego wizerunku. Niektóre mówiły nawet o „obowiązku moralnym”. Ale jest też druga strona tego medalu: ewakuując się z Rosji, porzucają tam ostatnie przyczółki Zachodu, pozostawiając na pastwę losu tych Rosjan, którzy zdążyli się „nawrócić”.
W latach 80., u szczytu zimnej wojny, zarządy Coca-Coli i Pepsi przekonywały, że sprzedawanie w danym kraju napojów i innych produktów o silnym ładunku kulturowym nie musi oznaczać politycznego poparcia dla miejscowego reżimu. Wręcz przeciwnie, w wielu historycznych przypadkach przyczyniało się do jego osłabienia.
Co więcej, ekspansja produktów czy usług zachodniego kapitalizmu była i jest dowodem na jego trwałość, wydajność i… no cóż – wyższość nad innymi systemami społeczno-ekonomicznymi. W tym sensie w Rosji potrzebne jest więcej McDonald’sów, nie mniej.
Polityka 23.2022 (3366) z dnia 31.05.2022; Świat; s. 51 Oryginalny tytuł tekstu: “Rosja kontra McŚwiat”
3·2 years agoWreszcie jakiś rzetelny artykuł na ten temat. Od kilku lat wysyłam ONZRiK maile ze screenami i bardzo często sprawy trafiają do sądu. Dobrze, że istnieje ktoś, kto w legalistyczny sposób zwalcza faszyzm w tym kraju.
Kinda. Choć, o ile libkowi dziennikarze po prostu uprawiają od kilku lat myślenie życzeniowe, bo są oderwani od rzeczywistości, tutaj jest gość, który był u władzy + sytuacja, w której Rosja się znajduje, również nie jest zaciekawa.
Właśnie założyłem