This does not have any context… however, one could guess that the author simply wanted to separate the prefix from the rest of the word, perhaps to help learners? Normally such a separator should not be used. So “fianĝelo reklinis” is correct.
In Esperanto writing, the dash is sometimes used to clear up difficult or ambiguous combinations, so if the author suspects the reader would be confused or not know what “fianĝelo” is, they might make it more clear by writing “fi-anĝelo”.
“Tavaso, ci ŝajne supozas ke mi zorgas pri ciaj opinioj.” Fi’anĝelo re’klinis trankvile sid’ile, levante glitan, akran du’on’brovon al li moke. “Mi ne eĉ povas imagi kial ci tiel pensas.”
Lia esprimo koler’eta tiom ne’daŭris ke sciis ke ŝi ŝajn’igus mal’rimarki ĝin. Li sciis ke plaĉ’igas ŝin rigardi lian koler’adon sid’ile, ne’povante kontri ŝiajn ordonojn, kaj permesis ŝin ĝui ek’fieron. Pri tiu ek’fiero bedaŭr’igos ŝin — tro’volo ja estas lia laboro’fako, ĉu ne.
“Bone. Mi paŭz’endos iujn projektojn, pri kelkajn ci de’profitos.” Ŝi ne ja log’iĝus, sed ĉagren’iĝus. Fi’anĝelo gracie glut’etis la or’koloran vinon si kiel’donace portis ŝin, almenaŭ ja vizaĝe ne mal’trankvila.
This does not have any context… however, one could guess that the author simply wanted to separate the prefix from the rest of the word, perhaps to help learners? Normally such a separator should not be used. So “fianĝelo reklinis” is correct.
In Esperanto writing, the dash is sometimes used to clear up difficult or ambiguous combinations, so if the author suspects the reader would be confused or not know what “fianĝelo” is, they might make it more clear by writing “fi-anĝelo”.
It’s from:
Aer’ŝip’estr’ino kaj sia amato.
Rakonto.
“Tavaso, ci ŝajne supozas ke mi zorgas pri ciaj opinioj.” Fi’anĝelo re’klinis trankvile sid’ile, levante glitan, akran du’on’brovon al li moke. “Mi ne eĉ povas imagi kial ci tiel pensas.”
Lia esprimo koler’eta tiom ne’daŭris ke sciis ke ŝi ŝajn’igus mal’rimarki ĝin. Li sciis ke plaĉ’igas ŝin rigardi lian koler’adon sid’ile, ne’povante kontri ŝiajn ordonojn, kaj permesis ŝin ĝui ek’fieron. Pri tiu ek’fiero bedaŭr’igos ŝin — tro’volo ja estas lia laboro’fako, ĉu ne.
“Bone. Mi paŭz’endos iujn projektojn, pri kelkajn ci de’profitos.” Ŝi ne ja log’iĝus, sed ĉagren’iĝus. Fi’anĝelo gracie glut’etis la or’koloran vinon si kiel’donace portis ŝin, almenaŭ ja vizaĝe ne mal’trankvila.
“Ci ĉiam opinias cin tre estim’inda.”